Rzeka Jordan i Cezarea Nadmorska

Rzeka Jordan w  Starym Testamencie wymieniona jako główna rzeka Ziemi Obiecanej, natomiast w Nowym Testamencie była miejscem chrztu Jezusa i Żydów przez Jana Chrzciciela.
Przybyłam nad tę rzekę jako pielgrzym ciesząc się, że stanę w wodzie w której był ochrzczony Jezus Chrystus. To wyjątkowa rzeka, patrząc na nią żałowałam, że nie potrafię malować. Pochylone drzewa, odbijające się w wodzie, pływające w niej ryby zachwycały pięknem.











Przepiękne fiołki uśmiechały się do nas i do słońca.




Pamiętam z jakim wzruszeniem wchodziliśmy po kolei do wody, a ojciec Franciszek polewał nas wodą wymawiając słowa modlitwy.




W pewnym momencie usłyszałam śpiewy i grę na gitarze, okazało się że Baptyści też mieli ceremonię Chrztu Świętego. Ich Chrzest polega na całkowitym zanurzeniu. Ubrani są w białe szaty i wprowadzani do rzeki przez dwie osoby.



My byliśmy skupieni, rozmodleni, oni rozśpiewani i kipiący radością. Każdy z nas inaczej przeżył ten moment odnowienia chrztu w wodach Jordanu.
Od tamtych wydarzeń minęły dwa tysiące lat. Jordan, rzeka przebaczenia i nadziei, rzeka nowego życia, wciąż płynie.
I wciąż przybywają pielgrzymi by oczyścić się przez obmycie z grzechów, chcą dotknąć przebaczenia i otrzymać nowe życie.

Cezarea Nadmorska przez pierwsze trzy wieki była miastem rzymskim. Po edykcie mediolańskim cesarza Konstantyna w 313 roku nastał okres bizantyjski. To trzysta lat rozkwitu chrześcijańskiej Cezarei. W czasach świetności miasto liczyło pięćdziesiąt, a może nawet i sto tysięcy mieszkańców. Kres jego świetności przyniósł najazd Persów w 614 roku, a potem zdobycie przez muzułmanów w 640 roku. Dzieła zniszczenia dopełniły trzęsienia ziemi VIII wieku. Lata chwały, kiedy to przez ponad pół tysiąca lat to właśnie Cezarea Nadmorska a nie Jerozolima była stolicą Judei i Palestyny, dobiegły końca.
Miasto zostało założone przez króla Judei Heroda Wielkiego na terenie dawnej osady helleńskiej i nazwane na cześć Cezara Oktawiana Augusta. Dla odróżnienia od innych miejscowości o tej samej nazwie, miastu nadano przydomek Maritaina. Była siedzibą rzymskich prokuratorów i stolicą rzymskiej prowincji Judei.






Cezarea ma swój wkład w historię chrześcijaństwa. To tutaj była siedziba rządów rzymskiego prefekta Judei Poncjusza Piłata. Piotr Apostoł nawrócił rodzinę pierwszego poganina przyjmującego chrześcijaństwo – rodzinę Korneliusza. I właśnie tutaj przez dwa lata był więziony Apostoł Paweł.



O czasach świetności świadczy zachowany akwedukt rzymski (z czasów Heroda) przerabiany za Hadriana i później w czasach bizantyjskich, dostarczający do miasta z gór świeżą i chłodną wodę (mimo wielu kilometrów od źródła)




Potężne trzęsienie ziemi, morze oraz czas zatarły ślady piękna. Obecnie w Cezarei możemy popatrzeć na ruiny. Odremontowany jest tylko amfiteatr. Z widokiem na morze, używany do organizowania wyścigów i różnych widowisk. Miasto było więc prawdziwym kurortem z widokiem na morze.



Pozostałości po wybudowanym przez Heroda Wielkiego porcie morskim znajdują się pod wodą i nimi mogą zachwycać się tylko płetwonurkowie.
Oprócz tej starożytnej jest też, współczesne miasto Cezarea, które jest luksusowym willowym osiedlem. W tej nowoczesnej dzielnicy znajduje się Aquaduct Plaża – jedna z najpiękniejszych plaż, jakie można sobie wyobrazić. Do plaży sięga słynny rzymski akwedukt.



Nie tylko zabytki, ale i piękna roślinność przyciąga wzrok.