Zapraszam na mój portal poetycki www.poezja-sztuka.com

środa, 9 września 2015

Jesienniej powoli, za oknem jeszcze lato.

Lato na przemian z jesiennymi klimatami, dzisiaj słońce wyjrzało, po kliku deszczowych dniach.










Lubię jesienne klimaty, niedługo feerią barw nam się zaprezentuje.





















kocham takie chwile
promienie tańczą we włosach
odbijają się w wodzie
drzewa śpiewają lirycznie
błogi stan zawieszenia
spokoju i ciszy
las woda słońce i ja







spacer
patrzyła jak wiatr poruszał lekko
delikatne gałęzie
taniec wiotkich ramion
odbijał się w wodzie

muzyka którą słyszała
była w niej od zawsze
potrzebowała takiej chwili
by poczuć
często jesteśmy głusi
na dźwięki naszej duszy


bo ja jedynie chcę
budzić się obok ciebie
wtulać w ramiona twe
oddać całą siebie

bo ja jedynie chcę
uśmiechać się niewinnie
i ty dobrze wiesz
że nie jest to dziecinne
bo ja jedynie chcę
byś zawsze był przy mnie
pieszczotami zmywał sen
bym zapomniała o zimnie
bo ja jedynie chcę
zachować marzenia
na smutne jesiennie dni
tylko ciepłe wspomnienia


Jak idę po wnusię do szkoły spotykam kotka , który wyleguje się w słońcu











Leila często nie chce dać kija, choć uwielbia takie zabawy.



Moja wnusia w tym roku poszła do pierwszej klasy.
Uwielbia, kiedy przychodzę po nią z Leilunią.















A na koniec dożynkowe cudeńka- prawda że piękne.
















10 komentarzy:

  1. Jak u Ciebie jesiennie kolorowo i bezwietrznie.
    Cisza nad jeziorami i wśród drzew.
    I słodki uśmiech Wnusi.
    Pozdrawiam nadchodzącym babim latem:-)

    OdpowiedzUsuń
  2. Mój młodszy wnuk też poszedł do pierwszej klasy w tym roku.
    A lato jeszcze jest tylko takie póżne. Jak wychodzi słońce to wtedy jest jeszcze pięknie.
    Pięknie Alinko to napisałaś.
    Pozdrawiam :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ma dwie wnusie jedna w tym roku do pierwszej klasy, druga tylko o trzy miesiące młodsza jest w zerówce, wychowują się razem, mówią,że są siostrami.Tak się złożyło,że obie więcej czasu mieszkają ze mną.
      Jesień zagląda w oczy ale ja jeszcze przytulam lato.Dziękuje Ci Stokrotko i pozdrawiam.

      Usuń
  3. Alinko, taki poranny spacer razem z Toba, pod koniec lata, taki wczesnojesienny to prawdziwa przyjemnosc. Potrafisz stworzyc niezwykly nastroj tych spacerow. Oddycham powietrzem podobnym do krysztalu, podziwiam barwy, ktore zmieniaja sie na takie, jakie lubie najbardziej. Na tym tle bawiace sie dzieci, brykajace psy i wylegujace sie w slonku kotki - to lubimy najbardziej :)) A do tego te szczesliwe dzieciaczki to nasi wnukowie ... nic piekniejszego do wyobrazenia :)))
    Dziekuje Alinko za ten pachnacy jesienia spacer,
    zycze Ci pieknego, slonecznego dnia :))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Alenko jak miło,ze Twój spacer ze mną był przyjemnością, dziękuje bardzo za te słowa i serdeczności Ci zostawiam.
      w ogrodzie trawy zamyślone
      szepcą że jesień idzie
      a ja jeszcze lato czuję
      tuląc ciepłe promienie

      Usuń
  4. Tak, naprzemiennie jest teraz - jesiennie i letnio, ciepło i zimno. Pieknie i brzydko. Łatwo sie zaziębić. Ale jednocześnie spływa na człowieka jakiś spokój. Jak zwykle przemiany jesienne przygotowują nas do powazniejszych zmian. Oswajają z tym ,co nieuniknione. Tylko dusze, wciaz pełne poezji nie poddaja się przemijaniu. Zyja swoim zyciem.I niech to trwa mimo niepogody, w słoncu i w deszczu. Usciski serdeczne zasyłam Ci, Alinko!:-))*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oleńko dziękuję, że wpadłaś, nie boję się przemijania, ono jest nieuniknione. Każda pora roku w nasze życie wnosi coś niepowtarzalnego i szukamy nowych wrażeń na miarę naszych sił i wieku. Tak jak piszesz tylko poezja jest niezmienna i ona zawsze będzie mi w duszy grać.
      I ja ściskam serdecznie,

      Usuń
  5. Tak, jesień już tuż tuż..... Czekam na te ciepłe kolory, niteczki babiego lata, mgliste poranki
    PROSZĘ WPISUJ POPRAWNIE ADRES TWOICH STRONEK, JAK WSTAWIASZ U MNIE KOMENTARZ
    Pozdrawiam słonecznie

    OdpowiedzUsuń