Zapomniała , że jest kobietą

Maria bardzo wcześnie owdowiała, została z trójką dzieci. Długo trwało zanim ból po stracie męża minął, ale dzieciom nie okazywała jak bardzo cierpi i jak jej źle .Nocami płakała w poduszkę, a w dzień przylepiała uśmiech.

Nawet  przez myśl nie przeszło, by gdzieś wyjść, a umówić się z mężczyzną to abstrakcja. Wszystkie swoje potrzeby zamknęła szczelnie.

Całkowicie poświęciła się dzieciom. Była atrakcyjną kobietą i nie raz otrzymywała propozycje umówienia się choćby do kina. Zawsze odmawiała.

Dzieciaki wyrosły pokończyły studia, zaczęły żyć swoim życiem. Ciągle była dyspozycyjna i zawsze wydawało jej się, że musi być ugotowany obiad, posprzątane, poprane.

Najstarsza córka już nie mieszkała z nią, ale na weekendy przywoziła wnusię. Młodzi chcieli jeszcze trochę z życia skorzystać. Chętnie zostawała z wnusią . A co innego miała do roboty, tak się złożyło ,że nawet przyjaciół nie miała , zabrakło dla nich czasu.

Ostatnio często miała zawroty głowy, była bardzo osłabiona. To pewnie dlatego, że nie odpoczywała, nie myślała o sobie.

Dom praca- praca dom.

Pewnego dnia zasłabła na ulicy, gdyby nie przechodzący mężczyzna pewnie by upadła na ziemię. Przytrzymał ją a potem poprosił by na chwilkę usiedli w pobliskiej kafejce.

Nawet nie oponowała, ,kręciło się jej w głowie i czuła się taka osłabiona. Posiedziała chwilkę , kiedy poczuła się lepiej podziękowała i chciała odejść. Zaproponował ,że ją odprowadzi do tramwaju.

Już miała powiedzieć nie , ale wewnętrzny głos podpowiedział zgódź się, przecież to tylko przysługa. Zaczęli rozmawiać , nawet nie zauważyła kiedy doszli na przystanek, tak miło im się rozmawiało.

Właściwie to ona mówiła , on słuchał i uśmiechał się. Kiedy doszli na przystanek zapytał się,  czy zechciałaby się z nim umówić na spacer, poszli by do ogrodu botanicznego. Taka piękna pora roku, właśnie zaczęło się lato. Spojrzała na niego i uśmiechnęła się .

Ten uśmiech to znaczy że pani się zgadza. Powiedziała, tak możemy się wybrać w najbliższa sobotę.

Przyjadę po panią, tylko proszę mi powiedzieć  gdzie i o której godzinie. Kiedy weszła do domu zorientowała się , że nawet nie wie jak ma na imię , sama też mu się nie przedstawiła. Tak naprawdę to nic nie wie o nim..

Dzieciom nie powiedziała, że się umówiła. Kiedy córka zadzwoniła, że przywiezie małą na weekend, pierwszy raz odmówiła.  I wtedy się zaczęło wypytywanie, a gdzie to mama się wybiera, nie chciała zapeszać, nic nie powiedziała , ale córka nie była zadowolona , że mama jej odmówiła.

Po raz pierwszy od wielu lat poświęciła na swoją toaletę tak wiele czasu, nawet się umalowała, w lustrze zobaczyła inną twarz , jakby jej ubyło 10 lat. Kiedy poszła na spotkanie on już czekał , trzymał w ręku czerwoną różę . I wtedy jej się przedstawił  jestem Jan a ja Maria powiedziała.  

Pocałował ja w rękę , otworzył drzwi samochodu i zaprosił do środka.

To on zaczął rozmowę , że od kilku lat jest wdowcem ,już jest na emeryturze , że mieszka sam , córka z mężem wyjechała do Anglii, czasami do nich leci , oni też przylatują  a gros czasu spędza sam.

Dzień był piękny , spacer cudowny, Maria nie pamięta kiedy tak miło spędziła czas. Doszli do wniosku ,że będą od czasu do czasu się spotykać.

Mają wspólne zainteresowania, oboje lubią teatr, operę,  kino, naturę.

 Maria zastanawiała się kiedy ona ostatni raz była w kinie i nie mogła sobie przypomnieć .
Kiedy odwiózł ja do domu ośmielił się powiedzieć jej po imieniu.
-Dziękuję Ci Mario za czas jaki ze mną spędziłaś.
-To ja Ci dziękuję Janie. To do następnej soboty...tym razem pójdziemy do kina...



c.d.n.