przez które uciekają
pragnienia
i choć napełniam je codziennie
nadal jest puste
och życie
przytul mnie
w niepewności jutra
podaj dłoń
bym mogła przejść
na drugi brzeg
tam czeka wolność
29.10.2014r.
Idziemy do Boga nie drogą, lecz miłością. św. Augustyn z Hippony
Alinko - nie spiesz się tak bardzo do przejścia na drugi brzeg; na drugą stronę czasu; jeszcze jesteś potrzebna tu i teraz; pozdrawiam
OdpowiedzUsuńBasiu ja się nie spieszę, wiersz niekoniecznie jest o mnie, może być o tych co cierpią i nie potrafią sobie poradzić z tym co ich dotyka. Dziękuję Basiu za komentarz i pozdrawiam serdeczności zostawiam.
UsuńCzasami trzeba wziąć się "za bary" z życiem; odwzajemniam serdeczności :)
UsuńOj ja kiedyś myślałam i o tym przejściu przez to powstał mój wiersz chwila prawdy :-) polecam go koniecznie, ale Twój wiersz daje do myślenia... Pozdrawiam serdecznie
OdpowiedzUsuńTakie wiersze zawsze dają do myślenia, zaraz zajrzę, pozdrawiam.
UsuńMyślę, że też mogłabym podpisać się pod tym wierszem.
OdpowiedzUsuńSerdeczności Alinko.
Stokrotko pewnie wiele osób by sie pod nim podpisało, serdeczności zostawiam.
Usuń