alinaweronika

Krynicę założył w 1547 roku Danek z Miastka. Dawniej była wsią. Podczas pierwszego rozbioru Polski przejął ją skarb austriacki. Wysłał profesora Uniwersytetu Lwowskiego Baltazara Hacqueta, by zbadał źródła krynickie. Dzięki pozytywnej ocenie powstał projekt założenia uzdrowiska. Franciszek Stix von Saunbergen zakupił tę ziemię i powstały pierwsze domy zdrojowe, ale największy rozwój nastąpił w 1856 roku dzięki działalności Józefa Dietla.  W 1911 Krynica uzyskała prawa miejskie. Została doprowadzona linia kolejowa, co spowodowało że napływ kuracjuszy był zwiększony.

W 1937 roku w Krynicy bawiła w  podróży poślubnej przyszła królowa Holandii, księżniczka Julianna wraz z mężem księciem Bernardem.

Niestety w czasie II wojny światowej była pod okupacją , wycofujący się Niemcy w 1945 zabrali wszystkie urządzenia, a wkraczające wojska radzieckie zniszczyły to co pozostało.
Odrodzenie tego miasta zaczęło następować w latach pięćdziesiątych. Uruchomiono kolejkę gondolową na Jaworzynę (1115m n.p.m.) i wyremontowano kolejkę ziemno-liniową na Górę Parkową.

Najstarszym budynkiem w Krynicy jest pijalnia wód "Słotwinka" z 1806 roku. Do Krynicy zjeżdżają się setki tysięcy turystów by korzystać z leczniczych źródeł, które pomagają na schorzenia dróg oddechowych, nerek i żołądka.
 
 




    




Przyjechałam się do Krynicy z przyjaciółką Danusią.  Przyleciała aż z Australii. Wybrałyśmy to miejsce, by nie tylko wypocząć, ale też z powodów zdrowotnych.


Pierwszego dnia nasz spacer zaczęłyśmy od pijalni wód mineralnych.
 
                                                                                                                                                                  
.To zadbane, przepięknie położone miasto, urzeka kwiatowymi klombami i fontannami.

w samo południe

a tak o zachodzie słońca













Zachwyca też Park Zdrojowy  


 

 

  

Kilkadziesiąt ha. lasu przecinanych alejkami, to był nasz ulubiony szlak spacerowy .

Poszczególne rejony parku posiadają zwyczajowe nazwy: Janówka (okolice zdroju Jana i Józefa), Dietlówka (rejon kaplicy i pierwotne miejsce pomnika Dietla), Łętówka (rejon Polany Michasiowej i figury Matki Boskiej) i Edwardówka (rejon Ławki Kraszewskiego).
   

Widok z Góry Parkowej











W Krynicy znajduje się Muzeum Nikifora Krynickiego -polskiego malarza łemkowskiego pochodzenia.

Nikifor ( Epifaniusz Drowniak) żył samotnie, w nędzy i przez większość życia uważany był za upośledzonego psychicznie. Mówił bełkotliwie i niewyraźnie. Pod koniec życia został doceniony i uznany na całym świecie za jednego z najwybitniejszych malarzy prymitywistów.

 










Poza tym w Krynicy od 1967 r. odbywa się Europejski Festiwal Opery i Operetki im. Jana Kiepury, pod dyrekcją Bogusława Kaczyńskiego ( dziennikarz, publicysta i krytyk muzyczny, popularyzator opery, operetki i muzyki poważnej, teoretyk muzyki, twórca telewizyjny, animator kultury, prezenter i autor wielu programów w TVP .)
Niestety z powodów zdrowotnych nie prowadził w tym roku 48 Festiwalu Opery i Operetki im. Jana Kiepury.












Na dwa tygodnie, w sierpniu zjeżdża się około tysiąca solistów i artystów, w tym teatry muzyczne, teatry rozrywki. Koncerty odbywają się również w Pijalni Głównej, w sali koncertowej Starego Domu Zdrojowego, organizowany jest przegląd filmów z udziałem Kiepury. Corocznie Festiwal ogląda na żywo około 60 000 osób z Polski i z zagranicy.

Byłyśmy na przepięknym koncercie "Operetka moja miłość" , występowali soliści z Opery i Operetki Krakowskiej i z Gliwic. To była cudowna uczta. Młodzi wykonawcy dostali brawa na stojąco, musieli bisować. Cudowne głosy, wróżę im wielką karierę, dla nich na pewno otworzy swoje podwoje La Scala z Mediolanu, czy Metropolitan Opera z Nowego Jorku.

Oprócz tego byłyśmy na występie najlepszego w Polsce Chóru Chłopięcego Pueri Cantores Sancti
Powstał przy Sanktuarium Maryjnym - Bazylice Św. Mikołaja w Bochni w roku 1987 z inicjatywy Ks. Stanisława Adamczyka. Koncert odbył się w kościele Św. Antoniego Padewskiego.

 







Krynica w okresie letnim tętni życiem i nieważne czy świeci słońce, czy pada deszcz cały czas coś się dzieje. Odbywał się konkurs wiedzy o Małopolsce. Udało mi się wygrać kilka nagród. Między innymi ten różowy kapelusik.

 







Było też kilka deszczowych dni, ale brałyśmy parasolki, płaszcze przeciwdeszczowe i spacerowałyśmy po deptaku i w parku  ( te czerwone korale też wygrałam z wiedzy o Małopolsce ).
Nasz  zdrowotno-turystyczny wypoczynek na zawsze pozostanie we wspomnieniach.