nadzieja wyłoniła się z mgły
przetarła nowy szlak
osuszyła smutku łzy
choć nie widzisz słońca
nie czujesz zapachu wiosny
nie jesteś sama
nachylona nad kołyską
widzisz uśmiech
to cząstka ciebie
dla której warto żyć
Idziemy do Boga nie drogą, lecz miłością. św. Augustyn z Hippony
Macierzyństwo...najpiękniejsze, najtkliwsze uczucie. Najgłębsza, niezastapiona żadną inną więź.I chociaz nasze córki dorosły, to wciaz pochylamy sie nad kołyskami i chcemy utulić dzieci, zabrać ich troski, wygonic złe sny, być blisko wtedy, gdy będą nas potrzebować.
OdpowiedzUsuńA łzy to zrozumienie, tak Alinko. Własnie tak!
Piekny wiersz - a taki prosty, a taki lekki lecz słowa, które wybrzmiały są jak dzwon, którego dźwięk wciąz brzmi echem w sercu...
Mamy wiele odmian miłości każda jest ważna , każda piękna ale Oleńko to prawda,że nie ma piękniejszego uczucia od macierzyństwa.
OdpowiedzUsuńWłaściwie napisałaś wszystko i jak zawsze Twoje komentarze są dla mnie tak cenne.
Dziękuję Ci bardzo.
W tej sprawie nic powiedziec nie moge, bo przyszywane dzieci to nie to samo co swoje /tylko tyle wiem/
OdpowiedzUsuńSerdecznosci
Judith
Judytko dzieci te przyszywane też są kochane i czasami sprawiają, że mamy łzy pod powiekami. Masz takie serce, że w nim masz wile ciepłych uczuć dla nie swoich dzieci.Serdeczności.
UsuńMiłość - chociaż ma różne wymiary jest potęgą. Ujawnia się właśnie we łzach.
OdpowiedzUsuńKażda łza to perła w naszym naszyjniku życia, pozdrawiam cieplutko
UsuńAlinko, wyjęłaś mi to z ust!
UsuńSerdeczności:)
Ps...napiszę maila dziś wieczorem, albo jutro, mam problem z wejściem na pocztę, awaria serwera czy coś w tym stylu.
Miłego dnia Meg. czekam
UsuńA ja chciałabym nadrobić troskę o swe dzieci troską o wnuki; ile łez kosztowało mnie macierzyństwo? wiele, lecz nie było aż tak źle;
OdpowiedzUsuńDzieci rosną wyfruwają jak ptaki z gniazd, nie da się czasami nadrobić. Ja mieszkam z dwójka dzieci i dwiema wnuczkami mam na co dzień ich troski i radości. Dzieci nie wychowa się bez łez. Basiu pozdrawiam serdeczności zostawiam
Usuńnic dodać, nic ująć Kochana
OdpowiedzUsuńTo prawda i pozdrawiam Cię cieplutko
OdpowiedzUsuńRęce, które bujaja kołyskę , to ręce podtrzymujące świat
OdpowiedzUsuńPięknie to napisałaś Basiu, pozdrawiam serdecznie
OdpowiedzUsuńPrzede\wszystkim -GRATULACJE !!!Z powodu wydania tomiku.Teraz to już pójdzie!!!A wiersz -jak zwykle u Ciebie -b.udany.Serdeczności moc.
OdpowiedzUsuńIsiu bardzo Ci dziękuję i serdeczności zostawiam
UsuńZawsze warto żyć dla drugiego życia, szczególnie dla dzieci.
OdpowiedzUsuńChociaż swoje życie poświęcamy też innym bliskim.
Pozdrawiam bardzo cieplutko:)))
Życie to najcenniejszy dar jaki dostajemy od Boga. Pozdrawoam serdecznie
UsuńNajważniejsze, że w słowach wiersza czuje się duszę.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam:)
Ozonku od pozdrawiam i dziękuje za wizytę
Usuńczyżby to łzy... szczęścia? :)nasumi
OdpowiedzUsuńto łzy szczęścia Nas.dobrych snów
Usuńuśmiech dziecka,oczy w nas wpatrzone,nadają sens naszego życia- cząstka nas...piękny wiersz Alinko:)
OdpowiedzUsuńDziękuję Basiu i uśmiech Ci zostawiam
UsuńAlinko
Usuńjestem Maria...ale dziękuję Ci i też posyłam uśmiech;)
Bardzo przepraszam, ładne masz imię jak moja mama.
UsuńO tak! To jest panaceum na wszystkie nasze bolączki :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
Od pozdrawiam...)
UsuńTak, da niej/niego warto żyć:)
OdpowiedzUsuńinaczej cóż warte byłoby życie,,,)
UsuńAlinko jesteś wyjątkowa w kilku słowach potrafisz przekazać ogrom uczuć, szczęścia i tej nadziei w sercu...z narodzin małego człowieka. Alinko podam Ci mój adres maila, bo nie mogę nigdzie znaleźć Twojego. Byłam pewna, że mam w swojej książce adresowej ale niestety nie mam. Jak mi podasz swojego maila, to dopiero będę mogła napisać adres domowy...prywatny:))) Pozdrawiam Cię serdecznie i buziola zostawiam!!!!
OdpowiedzUsuńAle jestem gapa ...pisałam, pisałam ale o adresie zapomniałam:))) Podaję więc: grasza44@gmail.com
OdpowiedzUsuńJuż wysłąłm maila do Ciebie, pozdrawiam i bardzo dziękuję.Buziaczki
Usuń
OdpowiedzUsuńGdy dziecię z słodyczą do matki się uśmiecha,
ta niewinność dla jej serca to największa pociecha.
Łzy bezgraniczną miłością tą kruszyną osuszone,
z smutku i dna rozpaczy - na zawsze wyzwolone.
Alinko* ślę dużo serdeczności.zola
bardzo ładne wersy, Alinko, tyle w nich prawdy i ciepła. Na prawdę warto żyć.
OdpowiedzUsuńBuziaki*
Piękny wiersz. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuń