Malowanie na ścianie

A zaczęło się od tego, że Sara się rozchorowała, nie dosyć, że deszcz, nie można wyjść, to jeszcze niemoc. Jak tylko gorączka spadła, zaczęła się nudzić, i stąd pomysł malowania na ścianie w moim pokoju. O dawna powinnam odświeżyć ściany, ale muszę poczekać do wiosny, teraz nie pora.
 - Babciu, czy naprawdę zgadzasz się, bym coś namalowała.
- Oczywiście wnusiu.
- A czy Ewunia też będzie malować?
To moja druga wnusia, która jest tylko trzy miesiące starsza od Sary.
- Tak ona też będzie malować, tylko jak do nas przyjdzie.
Ewa właściwie u nas pomieszkuje, dlatego obie wnusie są jak siostry, kochają się, ale i kłócą jak rodzeństwo. Zastanawiałam się, czy, jak Ewunia zacznie malować, to Sara nie będzie jej przeszkadzać, bo na  ścianie Sary nie pozostało wiele miejsca. I cóż się okazało, obie z takim zacięciem wzięły się do malowania, że serce moje rosło z radości.
Na mojej ścianie są wszystkie pory roku, ale i ich marzenia. Sara bardzo chciałaby mieć swój domek, taki z ogródkiem, by pies mógł się wybiegać. Kota by wygrzewał się na słońcu. Karmnik dla ptaszków by zimą mogła dożywiać sikorki.

Ewunia ma podobne marzenia, obie dziewczynki bardzo kochają zwierzęta.

I tak oto powstał przepiękny kolaż na mojej ścianie. Bo i obrazki są, serduszka powyklejane i misio z muchą, pewnie wybiera się na bal. I pomysłowe bałwanki - dziewczynki o rudych włosach. Jest tez prawdziwy bałwanek w cylindrze. I oczywiście choinka z bombkami. Tylko patrzeć jak Boże Narodzenie w progi zawita.
Zostało im kawałek ściany niezamalowanej, ale muszą poczekać na nowe farby. Dzisiaj święto, więc sklepy pozamykane.