Kolejna odsłona wiosny

Wiosna ma wiele twarzy, tak jak i miłość.
W każdym zapachu kwiatów odbieramy ją inaczej.

Biały bez jakże niewinny a jednocześnie  ma niezwykle zniewalający zapach.

Pamiętam jak jako dziecko szukałam szczęścia, jeśli znalazłam więcej niż cztery płatki albo mniej zjadałam na szczęście.

Uwielbiam bzy, miałam kiedyś  letni domek w niskopiennym bzie, tam pisałam swoje pierwsze nieudolne wiersze.

w błękicie niezapominajki
widzę oczy matki

w niewinnej lilii
uśmiech dziecka

w koronach drzew
nadzieję na lepsze jutro

w pszenicznym łanach
kłosy życia

w owocach malin

usta dziewczyny

w owocach wiśni
miłość jak dojrzewa

we wrzosach
zadumę jesienną

w strugach deszczu
szare łzy

moje życie kolorami się mieni

wiosna otwiera drzwi do serca

już niedługo
dostanę wiosenny gram szczęścia
odrodzę się jak feniks z popiołów

majowy wiatr pijany
zapachem kwiatów
odurzy moje zmysły
a słońce pieszczotą
wygładzi ciało
wyczerpane zimą
życie nabierze barw i pragnień
tęczą rozświetli niebo

Gdzie kwitnie kwiat - musi być wiosna, a gdzie jest wiosna - wszystko wkrótce rozkwitnie.
Friedrich Rückert

 maj

pachnie miłością
bzem konwaliami

one są wpisane
w moje życie

co roku kiedy zakwitają
odżywa uczucie

schowane na dnie serca
niezapomniany miesiąc
jakże krótkiego szczęścia

jednak żyjesz
choć nie dane było nam się zestarzeć

Bratki takie same jak z babcinej rabatki.