Szukasz drugiej połówki... Onet Ci pomoże.

Zapiski Kulturalne zamieściły i zilustrowały moje opowiadanie
część I

Poznali się na Sympatii, zanim się spotkali długo rozmawiali na Skypie. Przeszedł czas na poznanie się w realu.

Wysiadł z pociągu, w ręku trzymał ogromny bukiet tulipanów. Uśmiechnął się na jej widok i już wiedzieli, że to nie będzie ich ostatnie spotkanie.
Zmienili plany, nie pójdą do kawiarni, tylko do niej do domu. On się odświeży po podróży a ona poczęstuje go szarlotką, którą wczoraj upiekła.
Zaufała mu od pierwszego wejrzenia, emanowało z niego ciepło i szczerość.
Wstawiła kwiaty do wazonu (pierwszy raz w życiu dostała zielone tulipany).
Czy im się uda pójść razem przez życie, tego jeszcze nie wie, ale bardzo by chciała by ta znajomość przerodziła się w coś trwałego.
Pojechali do centrum, chciała mu pokazać swoje miasto, najpiękniejsze jego zakątki, może przejadą się rikszą po ulicy Piotrkowskiej. To najdłuższa i najładniejsza ulica w Polsce, na pewno mu się spodoba.
Wziął ją za rękę, poczuła ciepło wokół serca.
Po spacerze poszli na obiad a potem na dworzec. Nadszedł czas pożegnania. Pamiętaj, za tydzień spotkanie u mnie. Lekko musnął ustami w policzek, szybko wskoczył do pociągu i pomachał ręką na pożegnanie.
Długo jeszcze stała na peronie rozpamiętując dzień, który tak szybko minął.....

Część II

Powoli szła do domu, nie musiała się spieszyć, nikt na nią nie czekał. Dzieci mają swoje życie, czasami zadzwonią, rzadziej wpadną, chyba że potrzebują, by zajęła się wnukami. Nie zdążyła dojść do domu, pik, pik, przyszedł sms.
To od niego – „dziękuję za cudowny dzień”.
Z wypiekami na policzkach odpowiedziała i „ja też dziękuję”.
Teraz będzie odliczała dni do kolejnego spotkania. Co ze mną? - zachowuję się jakbym już tęskniła.
Wieczorem pewnie odezwie się na Skypie.
I co ja wtedy powiem, że jestem nim zauroczona, że tak bardzo mi się podoba, nie, nie dam po sobie poznać. Z drugiej strony dlaczego nie, przecież znamy się już od dłuższego czasu, a spotkanie w realu tylko upewniło mnie, że na kogoś takiego czekałam.
Oczywiście zadzwonił zaraz po przyjeździe do siebie. „Kochanie nawet nie wiesz jak bardzo jestem szczęśliwy, nasze spotkanie było takie cudowne. Jesteś kobietą, z którą chciałbym się zestarzeć. To nie są słowa na wyrost, ja tak naprawdę myślę”. Zaschło jej w buzi, nie potrafiła słowa powiedzieć, „czy ja śnię?” - pytała samą siebie.
- Dlaczego milczysz?
- Tak się zamyśliłam nad tym co powiedziałeś, bo ja czuję podobnie. I co my z tym teraz zrobimy? - zapytała.
- Jak to co, będziemy się spotykać, już za tydzień do mnie przyjedziesz, później zastanowimy się co dalej.
- Jak pies, nie tęsknił za tobą? Nie było cię prawie cały dzień.
- On przyzwyczajony, czasami jak dłużej siedzę w pracy wpadam w czasie lunchu, by go wyprowadzić, a kot ma kuwetę.
- Cieszę się, że lubisz zwierzęta.
- A wiesz będę odliczał dni do naszego spotkania.
Uśmiechnęła się....

Część III

Codzienne rozmowy wieczorem były wielką radością, lepiej zasypiała. Nawet dziewczyny w pracy zauważyły, że zmieniała się, była uśmiechnięta, taka inna.
Szeptały między sobą, nasza koleżanka pewnie zakochana.
Nie lubiła opowiadać o swoim życiu prywatnym.
W sobotę czekał na nią na dworcu, tym razem z czerwoną różą.
Od razu pojechali do niego do domu, zostawiła podręczny bagaż i wybrali się na rekonesans po osiedlu.
Mieszkał w bardzo ładnej dzielnicy, wokoło zadbane domy jednorodzinne. Pora roku też piękna, wiosna w całej krasie.
Przyznał się, że nie potrafi gotować, nigdy mu nie zależało by się nauczyć, zresztą nie miał dla kogo.
Bardzo wcześnie stracił żonę, nie mieli dzieci, potem wyjechał do Turcji na kontrakt.
Teraz kiedy wrócił próbuje sobie jakoś ułożyć życie.
Uśmiechnęła się,
- Nauczę cię, jeśli tylko zechcesz.
Na obiad poszli do jego ulubionej restauracji. Okazało się, że zamówili to samo danie, cielęcinę z kurkami, brokuły i zasmażane ziemniaki.
Nawet mieli podobne gusta kulinarne.
Po obiedzie zabrał ją do Łazienek na spacer, wtedy po raz pierwszy się pocałowali.
Świat zawirował, poczuła się jak nastolatka.
Po powrocie do domu, wzięli psa na spacer. On biegał, a oni szli przytuleni i bardzo szczęśliwi.
Przed nimi długa noc...

Trochę się denerwowała, mówią że się  nie zapomina. W czasie kolacji dla kurażu wypiła za dużo czerwonego wina. Jak wrócił z łazienki ona już spała.
Nie obudził jej tylko przytulił i też zasnął.
Budzenie było naprawdę przyjemne.....

Część 4

No cóż taka miłość zdarza się nawet w jesieni życia. Byli szczęściarzami, bo oni ją spotkali. I choć tęsknota trochę uwierała jak źle skrojona sukienka, wierzyli w to, że któregoś dnia przestaną być weekendowymi kochankami.
Codziennie budził ją smsem ”kocham cię”?
Ona odpisywała ”ja ciebie bardziej”.
Wieczorne rozmowy na Skypie tylko upewniały ich w tym, że powinni zamieszkać razem.
Planowała pójść na wcześniejszą emeryturę
Rodzina zaakceptowała jej związek, dzieciaki były zadowolone, mama odżyła, częściej się uśmiechała, nawet chętniej zajmowała się wnusiami.
W październiku planowali wylecieć do Grecji. Razem - dwa tygodnie wspólnych wakacji. Zawsze chciała polecieć na Kretę. Wiele lat temu miała spędzić tam miesiąc miodowy ze swoim mężem. Zamiast do Grecji polecieli do Bułgarii. Teraz spełnią się jej marzenia. Szykował niespodziankę, domyślała się, że chce ją poprosić o rękę.
Nie mogła się doczekać wspólnego urlopu no i tej niespodzianki. Odliczała dni do wyjazdu. Nocą, zanim zasnęła wyobrażała sobie jak będzie cudownie, trzymając się za rękę chodzić na długie spacery brzegiem morza. Fale będą obmywać stopy, ale nie ostudza uczucia jakie ich połączyło.
Tylko dlaczego czasami ma taki niepokój w sercu.
Któregoś dnia nie dostała rano smsa, zadzwoniła, telefonu też nie odbierał. Zdenerwowana zadzwoniła do jego pracy, dowiedziała się, że nie ma go. Kiedy do niego pojechali było już za późno.
Odszedł na zawsze. Długo nie mogła się pogodzić z tym, że kolejny raz stwórca zabrał jej bliską osobę.
Październik tego roku był piękny. Jej babie lato, właśnie wtedy odeszło na zawsze.
Nie spełniły się jej marzenia.