Zapraszam na mój portal poetycki www.poezja-sztuka.com

sobota, 18 maja 2013

Umilkną na zawsze



ukryła w sadzie ból
z opadającymi płatkami
kwiatów jabłoni
wchłonęła go ziemia

odrodziła się nadzieją
w owocu soczystym
głosy z przeszłości
umilkły na zawsze




zdjęcie z Internetu

13 komentarzy:

  1. ...i dobrze, że głosy przeszłości umilkły...
    Serdeczności:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Trzeba dalej cieszyć się życiem.
    Pozdrawiam bardzo cieplutko:)))

    OdpowiedzUsuń
  3. Całe szczęście, że głosy umilkły na zawsze!
    Serdecznie pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  4. Piękny wiersz dający nadzieję. I wiesz, każde słowo ma tu znaczenie.
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  5. trzeba zapomniec,by móc się odrodzić na nowo , żyć..
    pięknie to ukazałaś Alinko...

    OdpowiedzUsuń
  6. chyba nigdy nie jest tak, że milkną na zawsze. ale dobrze jest w to wierzyć.

    OdpowiedzUsuń
  7. Jak to dobrze, że jest cos takiego jak odrodzenie.
    Pięknie Alinko :-)

    OdpowiedzUsuń
  8. Wiesz alinko twoje wiersze mają cos przedziwnego w sobie...tyle w nich miłości:)
    Pozdrawiam cię serdecznie:)

    OdpowiedzUsuń
  9. Dobrze sobie poradziła bo najgorzej się zadręczać ozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  10. Tyle minionych pokoleń ,tyle istnień już przeminęło ,ziemia to jeden wielki cmentarz,na którym kwitną jabłonie i tętni życie .
    Pozdrawiam serdecznie :))Molekułka

    OdpowiedzUsuń
  11. Kiedy mnie wspomnienia nękają niczym zmory i to samych smutnych chwil; jakbym nigdy w życiu nie zaznała radości; mam chandrę i czuję się jakbym i ja już przeminęła; pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  12. Bardzo dziękuję Wszystkim za odwiedziny, za komentarze. Serdeczności moc zostawiam:)

    OdpowiedzUsuń